ADAPTACJA BEZ STRESU
Adaptacja bez stresu
O czym musisz pamiętać?
Jako rodzic przyszłego przedszkolaka powinieneś zdawać sobie sprawę z tego,
że nie możecie przebyć drogi rozwojowej za dziecko, bo ono samo musi zdobyć i
doskonalić swoje umiejętności. Im mniej będzie się różniło od swoich kolegów, tym
szybciej poczuje się wśród nich pewniej. Będzie dumne z tego, że potrafi to samo co
inni. Waszym zadaniem w tym okresie jest „sensowne” wspomaganie dziecka , a nie
wyręczanie go.
JAK MOŻNA ZARADZIĆ STRESOM I TRAUMIE PIERWSZYCH DNI W PRZEDSZKOLU?
W rozwiązanie tego problemu powinny być zaangażowane trzy strony: dziecko,
rodzice i personel przedszkola.
DZIECKO I RODZICE
Dziecku łatwiej oddzielić się od matki, gdy ma obiekt przejściowy (maskotkę,
wybrany przedmiot), który jest wspomnieniem domu, miejsca, w którym czuło się bezpiecznie.
Adaptacja powinna być przeprowadzana stopniowo, uwzględniając
indywidualne różnice między dziećmi.
Czas pobytu dziecka na początku powinno się skrócić do minimum
Zawsze należy dotrzymywać obietnic (przyjdę po ciebie po
obiedzie).
Rodzice powinni rozmawiać z dzieckiem o przedszkolu.
Opowiadać mu co będzie tam robiło. Zapewnić, że pozna nowych kolegów i koleżanki, że dużo się
nauczy.
Rodzice muszą rozbudzać ciekawość dziecka, wręcz prowokować radosne oczekiwanie na pobyt w przedszkolu.
Rodzice muszą okazywać pełną akceptację i wsparcie dziecka, rozumieć jego
emocje, stres, lęki.
Rodzice powinni mówić pozytywnie o przedszkolu, budować zaufaniedo nauczycielek, personelu. Nigdy nie wolno straszyć dziecko przedszkolem.
Rodzice powinni rozmawiać w obecności dziecka z nauczycielką, w sposób
symboliczny udzielając jej zgody na zajęcie się dzieckiem.
Dziecko powinno bez pośpiechu rozpocząć swój dzień. Ujednolicenie rytmu
dnia w domu i przedszkolu.
Rodzic przy rozstaniu z dzieckiem okazuje spokój, akceptację sytuacji, zaufanie do nauczycielki,
zdecydowanie, poczucie bezpieczeństwa.
Przy rozstaniu przekazuje dziecku tylko pozytywne emocje.
Współpraca rodziców z nauczycielkami w celu ujednolicenia oddziaływań
wychowawczych, przepływu informacji o postępach dziecka, jego mocnych
i słabych stronach.
Pierwszego dnia…
– W miarę możliwości osobiście przyprowadźcie dziecko do przedszkola-wspierajcie je w tym ważnym dla niego dniu.
– Zabierzcie ze sobą ulubioną maskotkę lub przytulankę- dziecko poczuje się bezpieczniej.
– Rano nie spieszcie się, wprowadźcie radosną atmosferę, by dziecko cieszyło się z Wami – dzieci doskonale wyczuwają Wasz niepokój i przejmują emocje zarówno te dobre, jak i złe.
– Pozwólcie dziecku wyrażać różne emocje: radość, złość, smutek są naturalne i pomogą
złagodzić napięcie.
– Pożegnajcie się ciepło, ale stanowczo, nie należy pytać dziecka o pozwolenie.
– Po powrocie z przedszkola bądźcie cierpliwi i wyrozumiali dla dziecka, nie zmuszajcie go
do opowiadania, co robiło. W pierwszych dniach może być zmęczone ilością wrażeń. Kiedy dziecko oswoi się z nową sytuacją, samo chętnie będzie opowiadało o nowych przeżyciach
i przygodach- wysłuchajcie go z uwagą.
– Nie uciekajcie, nie wymykajcie się po kryjomu i nie obiecujcie, że za chwilę po nie wrócicie- dzieci, tak jak dorośli nie chcą być porzucane i oszukiwane.
– Bądźcie spokojni i pogodni, to pomoże Waszemu dziecku.
– Zostawcie dziecko pod opieką nauczyciela nawet, gdy trochę płacze przy rozstaniu. Wychowawczyni zachęci do zabawy i pomoże mu szybko zaangażować się w zajęcia przedszkolne.Wśród rówieśników dziecko chętnie podejmie nowe działania.
– Zadbajcie, by proces adaptacji przebiegał spokojnie i był dostosowany do temperamentu
Waszego dziecka. Dajcie mu czas na poznanie nowego otoczenia i nowych osób.
– Ze wszystkimi sprawami, które Was nurtują lub niepokoją zwracajcie się do nauczyciela
wychowawcy
zawsze uzyskacie fachową pomoc i wsparcie.
RODZICE!
Zaufajcie wybranej przez siebie placówce, nie porównujcie jej z innymi, bo każda realizuje ten sam program, ale ma prawo robić to inaczej, tzn. innymi metodami, korzystając z innych pomocy, nauczycielki maga pracować w innym tempie i innymi metodami, by osiągnąć to samo. Przedszkola różnią się dodatkowymi zajęciami, ale o tym należy dowiedzieć się wcześniej i dokonywać wyboru zgodnie z zainteresowaniami dziecka lub jego i waszymi potrzebami.
Zadbajcie, aby wyjście do przedszkola było miłe, spokojne – szczególnie w pierwszych dniach (jeżeli dziecko tego potrzebuje, pozwólcie mu zabrać ulubioną Przytulankę), a zawarte z dzieckiem umowy, np. ustalenie, o której je odbierzecie, były rzetelne i respektowane. Jeżeli zauważycie, że dziecko zbyt emocjonalnie reaguje na rozstanie z osobą odprowadzającą, niech odprowadza je ktoś inny, mniej emocjonalnie związany z dzieckiem.
Starajcie się być mądrymi partnerami nauczycielek, nie odbierajcie informacji problemowych, jako skargi na dziecko, lecz jako troskę i podstawę do rozwiązania wszelki trudności, Załatwianie spraw dotyczących dziecka rozpoczynajcie od rozmowy z nauczycielkami, ale nigdy w jego obecności.
Respektujcie ustalone zasady postępowania na linii przedszkole-dom, bo dziecko nie może się znaleźć na „huśtawce” różnych opinii i oddziaływań. To źle wpłynie na jego wychowanie emocjonalne. Pamiętajcie, że to samo obowiązuje nauczycielki